Als er iets is dat we allemaal willen, dan zijn het wel spectaculaire deepsky-beelden. Bruisende, verre nevels, weergegeven in prachtige, ruisvrije kleuren, vrijgegeven onder het luiden van honderd meldingen op Instagram. Lief.
Als je dat echter wilt van je astrofotografie, moet je klaar zijn om te leren. Je moet ook bereid zijn om je te committeren aan een serieuze niche-uitrusting. Grootveldastrofotografie, denk aan de Melkweg die over een oriëntatiepunt of de maan boog, alsof het op de torenspits van een kerk lijkt te zitten. Dit vereist al vrij specialistische uitrusting. Ultrabrede, vaak prime lenzen, zijn perfect voor dit soort werk.
Belangrijkste specificaties:
Type: 150-600 mm zoomlens voor full-frame en APSC-sensorcamera’s
Compatibiliteit: Beschikbare vattingen: Canon EF, Nikon F-vatting, Sigma SA-vatting
Brandpuntsbereik: Brandpuntsafstand van 150-600 mm
Diafragmabereik: f / 5-6,3 tot f / 22
Draadgrootte: 95 mm
Gewicht: 1,9 kg
Voor deep-sky astrofotografie heb je bereik nodig, en veel meer. We zijn gewend om adapters te zien waarmee DSLR’s aan telescopen kunnen worden bevestigd, maar wat is er voor fotografen die een lens willen die zowel voor astrofotografie als voor dagelijkse onderwerpen kan worden gebruikt?
Betreed de Sigma 150-600mm f / 5-6.3 DG OS HSM. Ultra-lang, met een praktische 4x zoomverhouding, in een pakket dat minder dan 2 kg weegt. Dus hoe is het als de zon onder is gegaan?
Voordat we ons erin verdiepen, als je geïnteresseerd bent in het fotograferen van de nachtelijke hemel, bekijk dan zeker onze beste lenzen voor astrofotografiegids, of onze verzameling van de beste camera’s voor astrofotografie. We hebben gidsen voor de beste telescopen en ook voor de beste verrekijkers.
Sigma 150-600mm F5-6.3 DG OS HSM review: Ontwerp
- 1,9 kg in gewicht is verrassend licht voor een lens van dit formaat
- Optische stabilisatie helpt het frame te stabiliseren
- 4x zoomverhouding is handig om verafgelegen onderwerpen te bereiken
Als je ooit eerder een telelens hebt gebruikt, laat staan een met zo’n supertelebereik, dan is het een ‘wauw’-moment om de Sigma 150-600mm f/5-6.3 uit de doos te halen. Hij weegt iets meer dan Sigma’s eigen 70-200 mm F2.8 DG OS HSM (de 70-200 weegt 1,8 kg; dit is 100 g zwaarder met 1,9 kg), ondanks dat hij drie keer meer bereik biedt bij de ingezoomde brandpuntsafstand.
Intern heeft de lens 20 elementen in 14 groepen, waarbij het grote frontelement gezegend is met een oleo- en hydrofobe coating die water en olie zou moeten weerstaan. Het voorste element in kwestie heeft een filterdraad van 95 mm erop.
Je krijgt een zonnekap die handig is in het dagelijks gebruik, maar die je vanwege het gewicht waarschijnlijk wilt vermijden als je deze lens op een star tracker monteert. Een snel bezoek aan de Space.com-weegschaal onthult dat de kap een schaduw van meer dan 100 g toevoegt aan het gewicht van de lens. Dit is niet veel, maar alle beetjes kloppen.
Er zijn tal van bedieningselementen op de lens, waarvan er vele verder kunnen worden aangepast met behulp van Sigma’s innovatieve USB Lens Dock – ongeveer $ 50, en die u toegang geeft tot zowel aanpassings- als firmware-updates. Standaard krijg je de standaard autofocus / handmatige focus / hybride schakelaar, evenals een focuslengtebegrenzer waarmee je de focusafstand van de 150-600 mm kunt beperken tot oneindig, 10 meter tot oneindig of 2,8 meter (de kortste focusafstand) tot 10 meter. Er zijn ook twee varianten van autofocus: een die de lens in twee assen corrigeert en een die alleen beweging op de verticale as probeert te vangen, zodat je panning-opnamen kunt maken. Er is ook een aangepaste modusschakelaar, die kan worden aangepast om zaken als autofocussnelheid, optische stabilisatie en om de autofocusbegrenzer verder te regelen.
De Sigma 150-600mm zoomt extern, waardoor de fysieke lengte van de lens langer wordt als je inzoomt. Het deel dat beweegt is behoorlijk zwaar, wat slecht nieuws kan zijn voor fans van astrofotografie die hun lens naar boven hebben gericht, maar gelukkig heeft Sigma een zoomvergrendelingsschakelaar. Dit heeft zijn beperkingen – je kunt de lens niet op elke brandpuntsafstand vergrendelen, alleen op de pallen die op de lens zijn gemarkeerd, namelijk 150 mm, 180, 200, 250, 300, 400, 500 en 600 mm. De schakelaar zelf heeft verschillende sterktes, bij 150 mm vergrendelt hij de lens volledig, waardoor deze niet in een tas kan worden uitgeschoven. Bij langere brandpuntsafstanden vergrendelt het de lens, maar ontkoppelt het als je de zoomring vastpakt. Tijdens gebruik hadden we geen problemen met het naar achteren kruipen van de lens wanneer deze naar boven werd gericht.
De statiefvoet is degelijk gebouwd en dient tevens als bevestigingspunt voor de meegeleverde lensriem. De kraag en voet kunnen worden verwijderd, en Sigma heeft zorgvuldig een rubberen kraag toegevoegd die over de achterkant van de lens past als de statiefbevestiging niet is bevestigd, om te voorkomen dat de bevestigingsschroeven aan dingen blijven haken.
Qua bruikbaarheid hebben we weinig klachten, natuurlijk verandert het zwaartepunt van de lens een beetje als je in- of uitzoomt, iets om op te letten als je een zorgvuldig uitgebalanceerd statief hebt, maar over het algemeen is dit een goed geconstrueerde en uitgebalanceerd stukje kit. Als we een minpuntje zouden moeten uitzoeken, zou het de focusring zijn. Hij is erg smal, een kap van minder dan 2 cm breed, wat hem een beetje onhandig maakt, en hij loopt ook direct onder de statiefschoen door, waardoor hij nog moeilijker vast te pakken is als de lens recht op een statief is gemonteerd. In alle eerlijkheid is dit een lens voor algemene natuur- en sporttoepassingen, in plaats van toegewijd te zijn aan het soort fijn-manual-focuswerk dat astrofotografie met zich meebrengt, maar de grootte en iets minder dan perfecte gladheid kan lastig zijn.
Sigma 150-600mm F5-6.3 DG OS HSM review: Prestaties
- Mooi en scherp
- Enige lichtafval
- Uitstekende lensgeometrie
De prestaties van de Sigma 150-600mm f/5-6.3 DG OS HSM zijn uitstekend. Stel het goed in – zie het volgende gedeelte om te zien hoe gemakkelijk dat is – en u zult de vruchten plukken. Het is scherp, er zijn geen zorgen over geometrie, en voor het geld (ongeveer $ 1200) zijn er maar heel weinig lenzen die dit soort waar voor je geld bieden.
We waren onder de indruk van de scherpte. Bij het grootste diafragma, f/5 bij 150 mm, is er weinig verschil tussen het midden van het frame en de hoeken. Hetzelfde geldt ook voor chromatische aberratie (paarse randen). De ongecompliceerde beeldkwaliteit is uitstekend en aangenaam, kleine veranderingen als je door het diafragmabereik stapt.
De enige uitzondering daarop is de lichtafval, die erg uitgesproken is bij de grotere diafragma-instellingen. Vignettering is misschien het duidelijkst in testscenario’s – foto’s van gelijkmatig verlichte, effen oppervlakken – maar hier konden we veel vignettering waarnemen, zelfs in scènes met veel detail. Het probleem was het ergst bij 150 mm en f/5; het nam aanzienlijk af toen we diafragmeren tot f / 7.1, en verdween min of meer volledig bij f / 10 en kleiner. Inzoomen verminderde het probleem ook, bij 300 mm produceerde het kleinste diafragma (f / 5.6) een beetje lichtafval, en helemaal inzoomen tot 600 mm loste het probleem bijna volledig op.
Natuurlijk zijn er compromissen. Bij 150 mm werk je met een relatief lichtsterk diafragma van f/5; zoom in tot 300 mm en het diafragma sluit een derde stop tot f / 5.6; zoom helemaal in tot 600 mm en je werkt op f/6.3. Dat betekent dat als je één seconde op 150 mm fotografeert, je bij inzoomen op 1,7 seconden schiet. Je hebt ook de rest van je uitrusting nodig om bij te blijven – gedetailleerde, close-upfoto’s van de maan zijn een fluitje van een cent met deze lens, maar voor echte deep-skyfotografie heb je veel meer gespecialiseerde uitrusting nodig. Een opgewaardeerd statief en star tracker zijn het absolute minimum. We hebben scherpe resultaten behaald met een relatief goede consistentie op 150 mm, maar als je hoopt deze lens van uitstekende kwaliteit te gebruiken voor nevels en sterren, moet je het beschouwen als de eerste van vele (redelijk dure) aankopen van uitrusting, in plaats van de aankoop die je naar het beste astrofotografiegebied.
Moet je de 150-600mm f/5-6.3 DG OS HSM kopen?
Als astrofotografie nieuw voor je is, is deze lens misschien niet iets voor jou. Zelfs met een redelijke stertracker uit het middensegment en een goed statief, bleek het desastreus voor ons om verder te gaan dan de breedste brandpuntsafstand van 150 mm van deze lens, waardoor we niets meer konden laten zien voor een zinderend koud avondje uit, behalve een stapel wazige beelden. Om eerlijk te zijn is hij goed op 150mm, maar bij die brandpuntsafstand zou je voor een lens kunnen gaan die minder belastend is op je startracker, zie hieronder voor alternatieven.
En als je ambitieus bent? Dit kan alle lens zijn die u ooit nodig had. De zeer lange brandpuntsafstand en het relatief lage gewicht geven hem veel potentieel voor astrofotografie, en dat is voordat je de toepassingen overdag overweegt. Het is extreem draagbaar, dus als het licht redelijk is, kun je echt boeiende sport- en natuurfotografie maken. De lichtafval bij zijn grotere diafragma’s is een nadeel, maar niet een die niet snel op te lossen is met een Lightroom-preset.
Ons advies? Astrofotografen zullen waarschijnlijk lenzen vinden die beter voor hen zijn, zelfs bij langere brandpuntsafstanden. Maar als je op zoek bent naar een lens voor je volgende safari, of gewoon iets dat op de volgende sportdag beter presteert dan de cameratelefoons van de andere ouders, dan is dit een enorme hoeveelheid lens voor relatief weinig geld.
Als dit product niets voor jou is:
Dus je wilt meer fotograferen dan astrofotografie met een groot veld, maar je wordt afgeschrikt door het vooruitzicht om zo’n grote lens te monteren – of je wilt gewoon niet het extra geld uitgeven aan het vervangen van je star tracker die iets aankan met zo’n indrukwekkend bereik.
Voor een keer kunnen we niet zomaar met een like-for-like alternatief komen. De Sigma 150-600mm f/5-6.3 DG OS HSM is min of meer ongeëvenaard voor zijn prijs. Tamron maakt de 150-600mm f/5-6.3 VC USD G2 (opent in nieuw tabblad), die identiek bereik en lichttransmissie biedt, maar ongeveer $ 500 meer kost. Het is ook 100 gram zwaarder, wat klinkt als haarkloven, maar als je star-tracker alleen een lens van dit formaat kan nemen, kan dat extra gewicht een verschil maken.
Als je wilt fotograferen met middelgrote telelenslengtes tussen 70-150 mm, dan zijn er veel lenzen die het goed doen. Er is bijvoorbeeld Canon’s verbazingwekkende 24-105mm f / 4 (opent in nieuw tabblad), in ofwel de RF of EF-mount varianten; of Nikon’s 24-70mm (opent in nieuw tabblad)opnieuw voor Nikon’s DSLR of Z-mount spiegelloze camera’s.
Als je verliefd bent op Sigma, zijn er enkele geweldige opties. De 85 mm f / 1.4 DG DN (opent in nieuw tabblad) biedt veel bereik, gecombineerd met een enorm diafragma dat sluitertijden en ISO’s laag houdt. Of er is de iets langere 50-100mm f/1.8 DC HSM (opent in nieuw tabblad)of de 24-105mm f / 4 DG OS HSM . van het bedrijf (opent in nieuw tabblad) – allemaal goede opties die u niet zo zwaar zullen belasten als dit. Evenzo maakt geen van deze opties zoveel indruk als het gaat om pure brandpuntsafstand – dit is echt de koning van de budget supertelezooms.